In mijn studententijd heb ik naast flink gefeest ook flink gefilosofeerd over de zin van het leven. Ik vroeg mij af waarom de wereld zo oneerlijk, meedogenloos en tragisch is. De zin: Een mooie wereld begint bij jezelf trok op een gegeven moment mijn aandacht. Je kent ́m ongetwijfeld. Deze zin daagde mij uit iets te doen. Een mooie wereld bereik je immers niet door achterover te leunen.
De impact van één zin
Ik nam mij voor nooit voor zo'n vervuilend bedrijf als Shell te werken. En koos voor een minor Internationale samenwerking. Ik wilde me verdiepen in de armoede- en vluchtelingenproblematiek. Ik wilde gemarginaliseerde groepen helpen. Maar tijdens mijn minor had ik zo mijn bedenkingen over de ontwikkelingstheorieën in mijn studieboeken. Was het niet dweilen met de kraan open?
Ondanks mijn bedenkingen over ontwikkelingswerk, dweilde ik in eerste instantie enthousiast mee. Na mijn studie startte ik een fairtrade bedrijf en een stichting om de arbeidsomstandigheden van een groep ambachtslieden op Java te verbeteren. Ik was in de veronderstelling dat je met eerlijke handel de kloof tussen arm en rijk kon dichten. Toch voelde mijn inspanningen onbevredigend aan. Zelfs toen ik samen met Nederlandse stagiaires een succesvolle training organiseerde voor de ambachtslieden, voelde ik geen vreugde maar stress. Hoe kwam dat?
Ik geloofde niet in wat ik deed
Op een dieper niveau geloofde ik niet in wat ik deed. Dat gevoel werd met de tijd steeds sterker. Het maakte mij rusteloos. In het begin wist ik niet zo goed wat ik met die gevoelens aanmoest. Op een gegeven moment leerde ik tijdens een mindtrainingklas dieper te duiken in mijn rusteloosheid.
Er volgde een periode van deprogrammeren, een belangrijke fase van de innerlijke reis waarin ik mijn eigen verhalen onder de loep nam. Verhalen over wat goed en fout was. En over wat ik hoorde te doen en beter kon laten. Ik ontdekte dat mijn zelfbeeld, wereldbeeld en hoe ik naar anderen keek, waren gekleurd door familieverhalen, verhalen uit de Surinaamse en Nederlandse cultuur, verhalen van leerkrachten, verhalen uit (studie)boeken en gendergerelateerde verhalen. Deze verhalen beïnvloedden mijn gedachten, mijn perceptie, mijn reacties en interacties. Daarnaast hadden ze een enorme impact op hoe ik met mijn emoties omging.
Soms liep ik cirkeltjes in een valkuil
Mijn innerlijke reis verliep stroef als ik het naliet te contempleren op mijn verhalen. Soms stapte ik in één van de valkuilen die mijn pad kruiste. In een valkuil stappen is menselijk, cirkeltjes blijven lopen in de kuil is echter onwenselijk. Het leven in de kuil is onaangenaam. Ik raakte gefrustreerd en betrapte mezelf erop dat ik een vijand creëerde, die ik verantwoordelijk hield voor mijn problemen.
Ik zie het ook regelmatig bij anderen. Mensen die in hun ontevredenheid een schuldige aanwijzen. De elite, de buitenlanders, de overheid, woke, links of juist rechts, de boeren of transseksuelen. Ik zeg hiermee niet dat een ander geen aandeel kan hebben in een probleem of geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen. Ik wil slechts duidelijk maken dat je frustraties botvieren op een ander, nooit dé oplossing is. Het creëert een conflict op een al bestaand (innerlijk) conflict.
Door te contempleren ontdekte ik dat een heleboel van mijn verhalen voortkwamen uit angst, gehechtheid en onwetendheid, daarom schuurde het zo. Verhalen waarin ik eerst heilig geloofde, ervaarde ik opeens als beperkend en kleinerend. Ze hielden mij gevangen in een kuil. Door te contempleren verruimde mijn bewustzijn en zienswijze zich. Zo zag ik mogelijkheden om uit de schaduwrijke kuil te klimmen en mijn reis onder een aangenaam zonnetje verder te bewandelen.
Begin jij bij jezelf?
Door innerlijk werk te verrichten ging ik óók anders kijken naar hoe je duurzame verandering in de samenleving bewerkstelligt. Dé zin: Een mooie wereld begint bij jezelf kreeg een andere lading.
Ik geloof nog steeds dat jij en ik het verschil kunnen maken. Maar we hebben een spirituele revolutie nodig om maatschappelijke problemen, zoals de klimaatcrisis, de vluchtelingenproblematiek en de armoedeproblematiek structureel op te lossen. Het cultiveren van liefde en begrip geeft innerlijke rust. Wanneer je innerlijke rust ervaart, treed je de wereld anders tegemoet. Vriendelijker. Empathisch. Liefdevoller. Zo verander je een wereld waarin mensen lijden.
Zonder een spirituele revolutie blijven we als mensheid hangen in de kuil van schijnveranderingen. Een spirituele revolutie ontstaat wanneer jij, ik en een heleboel andere individuen een bewustzijnsverruiming hebben ervaren; wanneer we als mensheid onszelf hebben bevrijd van allerlei dogma ́s en beperkende overtuigingen. Een spirituele revolutie ontstaat wanneer zelfbewuste mensen invloedrijke posities bekleden. Als ambtenaren, bestuursleden en CEO ́s structureel innerlijk werk verrichten. Op het gebied van kennisontwikkeling en op geestelijk gebied. Een spirituele revolutie is pas mogelijk wanneer bewustzijnsoefeningen deel uitmaken van het curriculum op scholen.
Een mooie wereld begint bij jezelf is ruim twintig jaar een van mijn levensprincipes. Ik ben benieuwd: heb jij een levensprincipe waarnaar je leeft? Ik hoor het graag.
Over Eunice Frijde
Ik ben spiritual-storyteller, ghostwriter en tekstschrijver, maar boven alles levenskunstenaar en mind trainer.
Wil je verder praten over het onderwerp dat ik in deze blog bespreek? Of heb je een andere levensvraag? Eén van mijn levensmotto´s is dat niemand zich alleen hoeft te voelen in zijn persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Ook jij niet! Daarom sta ik naast je als spiritual-buddy. Heb je behoefte aan een spiritual-buddy? Je leest hier wat ik voor jou kan betekenen. Neem gerust contact op.
Mis geen enkele spiritual-storytelling blog! Meld je aan en ontvang een melding in je mailbox als ik een nieuwe blog heb geplaatst. En voel je vrij dit verhaal te delen. Graag zelfs :)
Comments